___ deze blog staat ook op mijn blog bij clubs Petraatjes___
Op 15 juni is het de dag van de schoonmaak. Is dit nodig? Ja! Schoonmakers kampen nog immer met een imago probleem terwijl het merendeel een professionele waardevolle werknemer is. (Uitzonderingen daar gelaten).
En ik kan het weten. Jaren geleden maakte ik mijn eerste schreden in dit beroep. Ik denk dat we globaal even 18 jaar in de tijd terug moeten. Ik kwam in een fabriek terrecht waar men niet bepaald het schoonste product maakt. En al snel kwam ik erachter dat je met schema's moeten werken anders wordt je gek en dat je het bij de een goed doet en bij andere nooit goed. Ik had een prima tijd op dat bedrijf, maar het schoonmaakbedrijf zelf..... tsja dat was een beetje standaard zeg maar. Slecht betalen, geen extra's en alleen iets horen als het mis gaat en als het goed gaat hoor je niets. Ik werd gewaardeerd bij 90% van de werknemers, er was 1 dame met smetvrees die er werkte en me dagelijks controleerde maar ging klagen bij mijn regiomanager en niet bij mij en nog 1 dame, die niet helemaal goed in haar hoofd was aldus de andere werknemers aldaar... Effin daar was altijd wat mee en niemand deed het goed.
Toen ik er mee moest stoppen en daarna weer na 11 jaar weer ging intreden ging ik schoonmaken via een uitzendbureau.(Als ik een tip mag geven doe die nooit! Benader gewoon persoonlijk de schoonmaakbedrijven zelf en vertel wat je wilt.). Hier heb ik wel zeer veel objecten leren schoonmaken, mezelf presenteren en veel bedrijven meegemaakt. Zo doende kwam ik via een verkort traject bij een van deze bedrijven terrecht. Ik kreeg meer verantwoordelijkheid door bv een object alleen te leiden bij ziekte, een andere deed ik helemaal in mijn eentje van schoonmaak roosters tot bestellingen. Heerlijke tijd gehad. De objecten die ik kreeg liepen van een huisartsenpraktijk tot een kinderdagverblijf en van een algemeen kantoor tot kantoren van Jeugdzorg en meer.... Echter de laatste periode was niet fijn en kennelijk zegde bijna 6 jaar toewijding weinig op dat moment, of er werd geen open kaart gespeeld. Hoe dan ook op een dag solliciteerd ik bij een ziekenhuis en de aanpaalende school die ook deels onder de universiteit valt. Ik werd aangenomen en zit nu zeker op mn plek. Ook fijn dat je gezien wordt en vaak gewaardeerd. UIteraard is er wel eens wat , en het stuk van het gebouw dat ik schoon houdt is elke dag weer anders. Oké ik leerde leerkrachten, personeel en leerlingen kennen en niet zelden kom ik ook patienten tegen die ik gerust stel en op de goede weg help in het web dat ziekenhuis heet. En toch zo nu en dan komt het voor dat je zou wensen dat er meer waardering zou zijn, dat je gezien wordt in plaats van genegeerd door hen maar een leuk gevarieerd team en uitdaging is ook wat waard.
De dag van de schoonmaak is om de mensen erachter te laten zien en de kundigheid van hen. Het zijn mensen zoals jij en ik. Huisvrouwen die bijverdienen, alleenstaande ouders die moeten werken, studenten die moeten bijverdienen, herintreders enz. Dan kan er een goedemorgen toch we vanaf? Maakt eens een praatje. Want dat het niet altijd van zelfsprekend is maakt de dag dag van de schoonmaak zeker duidelijk!
En namens al mijn collega's waar dan ook wil ik vragen om morgen 15 juni eens je schoonmaker(s) te groeten, koop een bosje bloemen voor ze, zet een blikje fris koud, houdt de omgeving ook de rest van het jaar netjes en probeer de mens erachter te zien.
Tag; club De schoonmaakster!
